«Τα κοιμητήρια και οι τόποι ταφής είναι μια εκτενής ιστορία της Αμερικής μέσα από ταφόπετρες και νεκρώσιμα τελετουργικά», υποστηρίζει η καθηγήτρια Πολιτισμικής Ιστορίας, Μέριλιν Γιάλομ.
Αυτό είναι το θέμα του τελευταίου βιβλίου της, που έχει τη μορφή λευκώματος, «Τα αμερικανικά νεκροταφεία. 400 χρόνια Ιστορίας μέσα από τα κοιμητήρια και τους τόπους ταφής» («The american resting place. Four hundred years of history through our cemeteries and burial grounds, 2004), που μόλις κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις «Αγρα». Η έκδοση συνοδεύεται από ογδόντα χαρακτηριστικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες του γιου της, Ριντ Γιάλομ, που έχει εκδώσει και το λεύκωμα «Colonial noir: Photographs from Mexico».
Η Μέριλιν και ο Ριντ Γιάλομ για να φέρουν εις πέρας το κοινό έργο τους επισκέφθηκαν εκατοντάδες κοιμητήρια, διασχίζοντας απ’ άκρη σ’ άκρη τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η συγγραφέας, αφού αρχικά μάς εισάγει στους τρόπους ταφής των ιθαγενών Ινδιάνων, ακολούθως μελετά εξαντλητικά τους τρόπους ταφής των διαφόρων θρησκειών, εθνοτήτων και κοινοτήτων: προτεστάντες, πουριτανοί, καθολικοί, μαρμόνοι, μασόνοι, Εβραίοι, μουσουλμάνοι, Τσιγγάνοι, Μεξικανοί, Ρώσοι, Κεντροευρωπαίοι, Κινέζοι, Χαβανέζοι, σκλάβοι, χρυσοθήρες, αριστεροί και αναρχικοί, στρατιώτες του αμερικανικού εμφυλίου, χολιγουντιανοί αστέρες, μαικήνες και παρίες.
[…]
Είναι ταξική και φυλετική η αντιμετώπιση του θανάτου στις ΗΠΑ;
«Το χρήμα κάνει τη διαφορά στην επιλογή του νεκροταφείου και της ταφόπλακας. Ιστορικά, το φύλο κάνει τη διαφορά στην επιγραφή. Σχεδόν πάντα, οι γυναίκες χαρακτηρίζονται ως σύζυγος ή κόρη κάποιου, πράγμα που δεν ισχύει για τους άντρες».
[…]
Γιατί ορισμένοι εύποροι στήνουν τάφους – μαυσωλεία;
«Για να στεγάσουν διάφορα μέλη της οικογένειάς τους. Ενα μεγάλο μαυσωλείο, είναι σαν ένα μεγάλο σπίτι, είναι ένας τρόπος να επιδεικνύει κάποιος τον πλούτο του».
Μπροστά στον θάνατο είμαστε όλοι ίσοι;
«Ναι, αν και μπορεί ο θάνατος να γίνει ελαφρύτερος γι’ αυτούς που διαθέτουν καλή ιατρική φροντίδα, έχοντας γύρω τους την αγαπημένη τους οικογένεια και τους φίλους τους».
→ Βασίλης ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ, «Οι τάφοι έχουν φύλο και τάξη», Ελευθεροτυπία, 20/4/10
convolutes 